Οι φτωχοί πολίτες στις χώρες που έχουν πληγεί
περισσότεροι από την οικονομική κρίση, αντιμετωπίζουν τον σοβαρότερο κίνδυνο να
αποκτήσουν χρόνια προβλήματα υγείας λόγω της μειωμένης πρόσβασης σε φάρμακα και
σε ιατρικές εξετάσεις, επισημαίνει ο Οργανισμός Οικονομικών Συνεργασίας και
Ανάπτυξης. Στην έκθεσή του με τίλτο " η υγεία με μια ματιά" ο ΟΟΣΑ τονίζει ότι οι
δαπάνες για την υγεία μειώθηκαν στις 11 από τις 33 χώρες-μέλη του ενώ
αυξήθηκαν μόνο στην Ιαπωνία και το Ισραήλ.
Η μείωση αυτή έρχεται σε αντιδιαστολή με την μεγάλη αύξηση
των δαπανών η οποία καταγραφόταν τα χρόνια πριν τη χρηματοοικονομική κρίση. Η
πτώση των δαπανών καθιστά ακόμη πιο σημαντικό οι κυβερνήσεις να καταβάλουν
προσπάθειες να καταστήσουν τα συστήματα υγείας πιο παραγωγικά, αποτελεσματικά
και φθηνά, τονίζει ο Οργανισμός.
Οι χώρες μέλη μειώνουν τις δαπάνες περικόπτοντας τα έξοδα
για ιατρικά και παραϊατρικά προϊόντα —ιδίως φαρμακευτικά—, τους προϋπολογισμούς
για την υγεία και τους μισθούς των εργαζομένων στα νοσοκομεία και στα εθνικά
συστήματα υγείας. Πάνω από τα τρία τέταρτα των χωρών μελών του ΟΟΣΑ
ανέφεραν μείωση σε πραγματικές τιμές των δαπανών τους σε προγράμματα πρόληψης
το 2011 εν σχέσει με το 2010, ενώ οι μισές δαπάνησαν λιγότερα σε τέτοια
προγράμματα το 2011 από ό,τι το 2008.
Οι περικοπές στις δαπάνες σε οικονομικά αποδοτικά
προγράμματα πρόληψης της παχυσαρκίας, της κατάχρησης αλκοόλ και του καπνίσματος
εγείρουν ανησυχίες, σύμφωνα με την έκθεση του Οργανισμού. Οι μειώσεις στην
παροχή υπηρεσιών υγείας και οι μεταβολές στον τρόπο χρηματοδότησής τους, με την
αύξηση του άμεσα καταβλητέου κόστους για τους ασθενείς επίσης πλήττει την
πρόσβαση στην περίθαλψη.
Μετά από χρόνια βελτίωσης του, ο χρόνος αναμονής για πολλά
είδη επεμβάσεων σε χώρες όπως η Πορτογαλία, η Ισπανία, η Αγγλία και η Ιρλανδία
πλέον αυξάνεται πάλι, υπογράμμισε ο Οργανισμός. Ακόμα, προειδοποιεί ότι οι
οικονομικά ασθενέστεροι στις χώρες μέλη είναι αυτοί που πλήττονται περισσότερο
και μπορεί να στερούνται ιατροφαρμακευτική περίθαλψη που τους είναι απολύτως
απαραίτητη: από φάρμακα ως εξετάσεις για χρόνιες παθήσεις και τονίζει ότι
η κατάσταση αυτή μπορεί να έχει μακρόχρονες συνέπειες για την οικονομία
και την υγεία των πιο ευάλωτων μελών της κοινωνίας.