Στον ιστότοπο E-Lawyer διαβάσαμε το παρακάτω «σχόλιο – νομική ερμηνεία» η οποία
αντικρούει τη γλωσσολογική ανάλυση του Γ. Μπαμπινιώτη για τα γενόσημα φάρμακα.
Ο καθηγητής
αντιδιαστέλλει προς τα "επώνυμα" φάρμακα τα "generic
drugs", τα γενόσημα. Αναφέρει δηλαδή ότι η διαφορά του
"επώνυμου" από το generic είναι η εμπορική επωνυμία, την οποία
στερούνται τα generics. Πρόκειται περί ανακρίβειας: ο ορισμός του generic δεν
αφορά βέβαια την "επωνυμία", αφού και τα generic μπορούν να είναι
"επώνυμα". Αφορά το γεγονός ότι τα generic είναι τα φάρμακα (και τα
"επώνυμα" και τα άλλα) των οποίων έχουν λήξει τα δικαιώματα
βιομηχανικής ιδιοκτησίας (η "πατέντα"). Η διαφορά δεν σχετίζεται
λοιπόν με το δίκαιο των εμπορικών σημάτων, αλλά με το δίκαιο της ευρεσιτεχνίας.
Περαιτέρω, ο
καθηγητής σχολιάζει ως "ακατάληπτο" γλωσσικό όρο τη λέξη
"γενόσημο", θεωρώντας τον κρυπτικό. Προτείνει τους όρους "ομοιοδραστικά",
"παράγωγα" ή "αντιτυπικά". Διαφωνώ και με τις τρεις
προτάσεις. Το "όμοιο" δεν υποκαθιστά την ένταξη στο ίδιο
"γένος". "Παράγωγα" δεν είναι, αφού δεν προέρχονται από
κάποια "πρωτότυπα": είναι τα ίδια, αφού generic λέγεται και το
φάρμακο που κυκλοφόρησε αρχικά, όταν πια έχει λήξει η πατέντα.
"Αντιτυπικά" είναι ένας εξίσου κρυπτικός όρος με το
"γενόσημα", οπότε δεν θα γλιτώσουμε τον νεολογισμό που τόσο ενοχλεί.
Αναμένεται
να δούμε εάν ο κ. καθηγητής θα πείσει τους συναδέλφους του στο υπουργικό συμβούλιο
για αυτές τις προτάσεις.