Ο κόσμος είναι μπερδεμένος αναφορικά με τη χρήση
πρωτοτύπων και γενοσήμων φαρμάκων. Ποια η θέση τους και γιατί επιμένει τόσο
πολύ το Υπουργείο;
Όλα τα επώνυμα φάρμακα πρωτότυπα και γενόσημα έχουν
χώρο στη θεραπευτική φαρέτρα των γιατρών. Τα φάρμακα που κυκλοφορούν στην
Ελλάδα υπόκεινται σε ελέγχους του Εθνικού Οργανισμού Φαρμάκων (Ε.Ο.Φ.), ο
οποίος είναι και υπεύθυνος να ελέγχει την πληρότητα των υποβαλλόμενων φακέλων
και να κάνει δειγματοληπτικούς ελέγχους. Όμως δύσκολα μπορεί να αντιμετωπίσει
την αθρόα εισαγωγή ανώνυμων φαρμάκων άγνωστης προέλευσης εάν αυτά κατακλύσουν
την αγορά. Τα γενόσημα έχουν στόχο να μειώνουν τη δαπάνη των ασφαλιστικών
ταμείων όταν τιμολογούνται σωστά ώστε παράλληλα να παρέχεται έγκαιρη κυκλοφορία
των νέων καινοτόμων φαρμάκων στην χώρα μας.
Τι εννοείτε
να τιμολογούνται σωστά και τι ισχύει σήμερα από άποψης τιμολόγησης;
Με την τελευταία νομοθεσία τα on patent φάρμακα θα
συνεχίσουν να έχουν τιμή τη χαμηλότερη της Ευρώπης, τα off patent (που χάνουν
την προστασία τους μετά το 2012) θα μειωθούν στο 50% της τιμής και τα γενόσημα
βασισμένα στη νέα μειωμένη τιμή θα τιμολογούνται αντίστοιχα χαμηλότερα. Εφόσον
πρέπει να έχουμε την περαιτέρω λελογισμένη εξοικονόμηση, τα off patent και τα
γενόσημα είναι αυτά που προοδευτικά μπορούν να εισφέρουν περισσότερο σε
μειώσεις τιμών. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να σημαίνει πως θα πρέπει να
επιβληθούν ακραίες μειώσεις στις τιμές των γενοσήμων. Στηρίζουμε την ανάγκη για
ομαλή προσαρμογή των τιμών ώστε να στηριχθεί η Ελληνική βιομηχανία αλλά και να
επιτευχθούν εξοικονομήσεις στην φαρμακευτική δαπάνη.
Ποιες οι
επόμενες κινήσεις που περιμένετε από την πλευρά του Υπουργείου;
Πρέπει πρώτα οπωσδήποτε για το 2014 ναι μεν να μην
ξεφύγει ο προϋπολογισμός, αλλά όχι να πάει χαμηλότερα από τα 2,3 δις, δηλαδή
περίπου 1,2% του ΑΕΠ. Ενός ΑΕΠ που έχασε 50 δις τα τελευταία χρόνια. Μείωση
κάτω από αυτό το όριο θα είναι καταστροφική γιατί ήδη έχει αγγίξει το «οριακό
σημείο» κάτω από το οποίο κάθε μείωση, εξαφανίζει φάρμακα από την αγορά και
εκτοξεύει τη συμμετοχή των ασθενών. Μένει βέβαια και το μεγάλο αγκάθι που είναι
οι εξοφλήσεις από τον ΕΟΠΠΥ και τα Νοσοκομεία και για τις οποίες τόσο από
πλευράς Υπουργού έχουμε επανειλημμένως λάβει διαβεβαιώσεις ότι θα εξομαλυνθούν.
Παράλληλα έχουν γίνει θετικά βήματα, στην ηλεκτρονική
συνταγογράφιση του ΕΟΠΠΥ για την καταγραφή και τον έλεγχο της κατανάλωσης
φαρμάκων. Αυτό πρέπει όμως να επεκταθεί και στα Νοσοκομεία, δηλαδή πρέπει το
ΕΣΥ και να αποκτήσει ένα σύστημα ολοκληρωμένης μηχανοργάνωσης όπως αυτό που
διαθέτουν οι χώρες της βόρειας Ευρώπης.
Επιπλέον, ο ΣΦΕΕ καλεί το Υπουργείο Υγείας να
αποτυπώσει με οικονομικούς όρους τη συνέπεια των πολιτικών Υγείας που
επιβάλλονται από την Τρόικα. Γνωρίζουμε έρευνες που γίνονται σε άλλες χώρες και
χρησιμοποιούνται ως εργαλείο για την χάραξη και την άσκηση της πολιτικής για το
φάρμακο σαν ένας μοχλός μείωσης των δαπανών υγείας αλλά και οικονομικής
ανάπτυξης της χώρας. Είμαστε έτοιμοι να συνεισφέρουμε σ’ αυτό. Ας το κάνουμε
λοιπόν και στην Ελλάδα.
Απολαμβάνει
ο ασθενής στην Ελλάδα τη φαρμακευτική περίθαλψη που έχει ο μέσος Ευρωπαίος;
Τα στατιστικά της υγείας εμφανίζονται ήδη πολύ
ανησυχητικά. Τα δε νοσηλευτικά ιδρύματα της χώρας έχουν τεράστιες ελλείψεις και
οι ασθενείς με σοβαρές ασθένειες αναγκάζονται για ώρες να ταλαιπωρούνται υπό
άθλιες συνθήκες σε ουρές, να αγωνιούν και να περιφέρονται για τα βρουν τα
φάρμακά τους. Την ίδια στιγμή τα προγράμματα επανένταξης των ατόμων με
εξαρτήσεις έχουν μειωθεί κατά 50% ενώ τα κοινωνικά ιατρεία, δεν μπορούν να
εξυπηρετούν την πληθώρα των ασθενών και φυσικά δεν μπορούν να υποκαταστήσουν το
εθνικό σύστημα υγείας παρά την φιλότιμη αυτή προσπάθεια. Όλα τα παραπάνω σε
συνδυασμό με την αύξηση των ψυχικών νοσημάτων και τις αυτοκτονίες που έχουν
πολλαπλασιαστεί, οδηγούν ήδη με μαθηματική ακρίβεια στην απώλεια 3 και πλέον
ετών από το προσδόκιμο ζωής των Ελλήνων. Και αυτό σε διάστημα μερικών μόνο
ετών!
Τι θα
μπορούσε να γίνει διαφορετικά;
Εμείς, σε όλα αυτά επιχειρηματολογούμε και
επαναλαμβάνουμε ότι λύσεις υπάρχουν, είναι στοιχειοθετημένες και εφαρμόσιμες
στην Ελλάδα της κρίσης. Μπορούμε με τα εργαλεία που έχουμε στη διάθεσή μας να
καταφέρουμε πολλές παραμετροποιήσεις που να βγάζουν σωστό αποτέλεσμα, για σωστή
κατανομή στην εξοικονόμηση πόρων και να μην μπαίνει το μαχαίρι μονότονα και
μόνο στο φάρμακο. Όμως ακόμη μιλάει η λογιστική λογική και όχι η στρατηγική
σκέψη και η στόχευση για κοινωνική συνοχή. Δεν είναι υπερβολή ότι υποβαθμίζεται
η υγεία του σύγχρονου Έλληνα και αποδυναμώνεται ο ιστός της ελληνικής
κοινωνίας. Η Ελλάδα έχει μείνει και κινδυνεύει να μείνει ακόμα πιο πίσω. Θα
διολισθήσει σε προηγούμενες δεκαετίες, όταν οι πολίτες, για να αναπληρώσουν την
έλλειψη πρόσβασης, παρήγγειλαν εφόσον είχαν τα χρήματα τα φάρμακα που
χρειάζονταν σε συγγενείς που ταξίδευαν στο εξωτερικό.
Ποια η κοινωνική συνεισφορά των φαρμακευτικών
επιχειρήσεων στην Ελλάδα του σήμερα και πώς μπορούν να συμβάλλουν στην
ανάπτυξη;
Με τη σύσταση της «Τράπεζας Φαρμάκων ΣΦΕΕ-Δίκτυο
Συλλογής και Δωρεάν Διάθεσης» για άπορους και ανασφάλιστους, ο Σύνδεσμος θα
ενοποιεί όλο και περισσότερο μεμονωμένες δράσεις που κάθε μια φαρμακευτική
εταιρεία υλοποιεί, αναδεικνύοντας την ενεργό συμβολή και συμμετοχή της κάθε
μιας και του συνόλου στην μεγάλη κοινωνική ανάγκη. Παρά τα προβλήματα, εμείς δε
σταματάμε να επιχειρηματολογούμε ότι ο κλάδος είναι ένας μοχλός και μια
ευκαιρία ανάπτυξης. Η Ελλάδα δεν είναι μόνο χώρα κατανάλωσης φαρμάκων. Είναι
και μια σημαντική χώρα παραγωγής φαρμάκων και κλινικών μελετών και μπορεί να
γίνει ακόμα περισσότερο. Αναγνωρίζοντας αυτές τις δυνατότητες, ο ΣΦΕΕ έχει
αναλάβει δράσεις και στο πλαίσιο της προώθησης της Καινοτομίας. Η πρωτοβουλία
«ΣΦΕΕ Innovation Project», μια από αυτές συγκέντρωσε πολλές καινοτόμες
προτάσεις στο χώρο της Υγείας, οι οποίες αξιολογήθηκαν και βραβεύτηκαν.
Τι
απολογισμός κάνετε για την πορεία του κλάδου και τι εύχεστε για το 2014;
Οι φαρμακευτικές επιχειρήσεις παρέμειναν σταθερά ο
τελευταίος πάροχος που πληρώνεται από το Δημόσιο για ανεξόφλητα χρέη, με
σημαντικές καθυστερήσεις. Παρ’ όλες τις αντιξοότητες δεν διαπραγματευτήκαμε σε
καμία περίπτωση την πρόσβαση των πολιτών στα φάρμακα, παρέχοντας τα φάρμακα μας
στους ασθενείς στην Ελλάδα. Συνιστώ όμως στην Πολιτεία αυτό να μην εκληφθεί σαν
αδυναμία. Οι φαρμακευτικές εταιρείες παλεύουν να σταθούν στα πόδια τους, να
κρατήσουν τις επενδύσεις τους, να στηρίξουν την απασχόληση. Τα όρια αντοχής
όμως του κλάδου μας πλέον εξαντλούνται. Οδεύουμε στην 4η χρονιά χωρίς νέα
φάρμακα. Το 2014 αισιοδοξούμε ότι θα έχουμε κάποια. Μπορούμε με τις νέες
θεραπείες να έχουμε σημαντική εξοικονόμηση στις υψηλές νοσοκομειακές δαπάνες.
Έχουμε μάλιστα και τις χαμηλότερες τιμές φαρμάκων στην Ευρώπη. Το 2014 η Ελλάδα
θα προεδρεύσει της ΕΕ. Θέλουμε λοιπόν μια χώρα στην κορυφή της Ευρώπης στην
οποία οι ασθενείς δεν θα βρίσκουν τα φάρμακα τους και το επίπεδο περίθαλψης θα
απομονώνεται όλο και περισσότερο από τις αναπτυγμένες χώρες; Όχι βέβαια, όλοι
πρέπει να προσπαθήσουμε να μη συμβεί αυτό, για χάρη των παιδιών μας.