Ο Πρόεδρος του Εθνικού
Οργανισμού Φαρμάκων, Αν. Καθηγητής Κοινωνικής Ιατρικής, κ. Γιάννης Τούντας,
στην ομιλία
του στην τελετή έναρξης του 7ου
Πανελληνίου Συνεδρίου για τη Διοίκηση, τα Οικονομικά και τις Πολιτικές Υγείας,
«Η Υγεία και οι Υπηρεσίες Υγείας μετά
το Μνημόνιο», που πραγματοποιείται σήμερα Πέμπτη, 15 Δεκεμβρίου 2011,
μεταξύ άλλων αναφέρθηκε στις αιτίες αποτυχίας των μεταρρυθμιστικών προσπαθειών
στο χώρο της υγείας κατά το παρελθόν.
Πιο συγκεκριμένα ανέφερε ότι οι αποτυχίες ή τα πενιχρά
αποτελέσματα οφείλονταν στο γεγονός ότι σε καμία περίπτωση δεν πληρούνταν οι
βασικές προϋποθέσεις υλοποίησης μεταρρυθμίσεων σε Δημόσια συστήματα και
Οργανισμούς. Οι προϋποθέσεις αυτές κατά τον κ. Τούντα είναι :
- η ύπαρξη ευνοϊκού εσωτερικού & εξωτερικού περιβάλλοντος που να ευνοεί και να επιδιώκει τις επιθυμητές αλλαγές
- η διαμόρφωση ενός τεκμηριωμένου συνολικού σχεδίου
- η ύπαρξη της αναγκαίας πολιτικής βούλησης
- η λειτουργία θεσμών και μηχανισμών εφαρμογής των αλλαγών
Κατά το παρελθόν σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να
πληρούνταν ορισμένες από αυτές τις προϋποθέσεις αλλά ποτέ στο σύνολό τους, γι’
αυτό και απέτυχαν.
Σήμερα, θα πρέπει να εξετασθεί με ποιο τρόπο θα
ικανοποιηθούν οι προϋποθέσεις αυτές προκειμένου να πετύχουν οι βαθιές τομές που
απαιτούνται για την επιβίωση του Δημοσίου Συστήματος Υγείας στη χώρα μας.
Το εξωτερικό περιβάλλον είναι ευνοϊκό λόγω των απαιτήσεων
για αλλαγές που επιβάλλει η οικονομική κρίση, πολιτική βούληση υπάρχει, αλλά
δεν υφίσταται ακόμα ένα ολοκληρωμένο συνολικό σχέδιο, δεν υπάρχουν ευνοϊκοί
εσωτερικοί συσχετισμοί και δεν έχουν διαμορφωθεί αποτελεσματικοί μηχανισμοί –
θεσμοί υλοποίησης των αλλαγών. Για το λόγο αυτό, εκτός από τη διαμόρφωση ενός
συνολικού σχεδίου στο άμεσο μέλλον, θα πρέπει να διαμορφωθούν νέοι θεσμοί
Διοίκησης του ΕΣΥ, όπως ένα κεντρικό όργανο σχεδιασμού – συντονισμού – ελέγχου,
να αναμορφωθεί και να εκσυγχρονιστεί το ΚΕΣΥ (Κεντρικό Συμβούλιο Υγείας) και να
αξιοποιηθεί η διοικητική τεχνογνωσία του ιδιωτικού τομέα στα Νοσοκομεία.
Τέλος, όπως και στην Παιδεία έτσι και στην Υγεία, θα
πρέπει να αναπτυχθεί ένα μεταρρυθμιστικό κίνημα από τους ίδιους τους
εργαζόμενους στο Δημόσιο Σύστημα Υγείας.