Αυτοκαταστροφική η προώθηση των γενοσήμων

Virus | Αιμίλιος Νεγκής

Μαντάρα τα έχουν κάνει τρόικα και κυβέρνηση στο χώρο του φαρμάκου. Η μονομανία της τρόικας για την προώθηση των γενοσήμων σε συνδυασμό με το ισχύον, βλακώδες σύστημα εκπτώσεων θα έχει αυτοκαταστροφικό αποτέλεσμα: Την επιβάρυνση του ΕΟΠΥΥ με τουλάχιστον 50 εκατ. ευρώ το χρόνο!

Εκ πρώτης όψεως, η τρόικα φαίνεται να έχει δίκιο με τα γενόσημα. Άλλωστε, τα ίδια έχουν γίνει σε άλλες χώρες. Ρίχνεις την τιμή τους, παίρνεις μέτρα για την αύξηση της χρήσης τους και έτσι εξοικονομείς πόρους, ώστε να μπορέσεις να αποζημιώσεις τις νέες, πιο ακριβές θεραπείες.
Υπάρχει όμως ένα σημαντικό πρόβλημα: εδώ είναι Βαλκάνια! Εδώ δεν έχει ληφθεί κανένα ενεργητικό μέτρο και κίνητρο για αύξηση της χρήσης των γενοσήμων. Αντιθέτως, όπως έχω γράψει και παλαιότερα, το υφιστάμενο σύστημα συνταγογράφησης δεν ευνοεί τη χρήση γενοσήμων!
Ας το δούμε από πιο κοντά. Κατά πρώτο λόγο, ο γιατρός συνταγογραφώντας μία δραστική ουσία, που έχει γενόσημα, πρακτικά, δεν έχει κανένα έλεγχο. Διότι δεν ξέρει ποιο ακριβώς σκεύασμα θα λάβει ο ασθενής του. Δεν είναι τυχαίο ότι, με βάση πρόσφατη έρευνα του Δημοκρίτειου πανεπιστημίου, η χρήση πρωτοτύπων σκευασμάτων αυξήθηκε από 37% το 2013 σε 59% το 2014. Η χρήση γενοσήμων από 17% το 2013 αυξήθηκε σε μόλις 20% το 2014.

Γι’ αυτό και οι Έλληνες φαρμακοβιομήχανοι έχουν κάθε λόγο να διαμαρτύρονται για τις μεγάλες μειώσεις στα ελληνικά γενόσημα, που έρχεται με τη νέα ανατιμολόγηση. Διαμαρτύρονται διότι βλέπουν ότι δεν λαμβάνεται κανένα αποτελεσματικό μέτρο για την αύξηση του όγκου των γενοσήμων, που θα αντιστάθμισε τη μείωση των τιμών.
Επιπλέον, η συνταγογράφηση μίας ουσίας, που έχει γενόσημα δεν σημαίνει ότι αυτό εξοικονομεί πάντα πόρους για τον ΕΟΠΥΥ. Διότι μπορεί ένα γενόσημο να είναι ακριβότερο από ένα άλλο φάρμακο, που δεν έχει γενόσημα.
Το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα αφορά το φάρμακο salospir, το οποίο πρακτικά θεωρείται πρωτότυπο και κοστίζει περίπου 1 ευρώ. Μία από τις χρήσεις του είναι σε ασθενείς που διατρέχουν κίνδυνο καρδιακού επεισοδίου, καθώς το φάρμακο προσφέρει «αραίωση» του αίματος και δρα προφυλακτικά.
Ε, λοιπόν, η υποχρέωση του γιατρού να γράφει γενόσημα θα τον υποχρεώσεις να μη συνταγογραφήσει το φάρμακο αυτό, αλλά να προτιμήσει την ουσία κλοπιδογρέλη, που έχει την ίδια δράση και πολλά γενόσημα. Το κακό όμως είναι ότι το κόστος του φθηνότερου γενόσημου κλοπιδογρέλης είναι έως και 20 φορές υψηλότερο!
Ακόμη, ο φαρμακοποιός δεν έχει κανένα απολύτως κίνητρο να χορηγήσει στον ασθενή ένα φθηνό γενόσημο. Διότι χορηγώντας ένα ακριβότερο γενόσημο ή και το αντίστοιχο πρωτότυπο θα λάβει μετρητοίς από τον ασθενή τη συμμετοχή του – πράγμα ανεκτίμητο στην παρούσα οικονομική συγκυρία.
Το ΕΞΩΦΡΕΝΙΚΟ είναι ότι και τον ίδιο τον ΕΟΠΥΥ το συμφέρει ο ασθενής να μην παίρνει ένα φθηνό γενόσημο! Θυμίζω ότι το κόστος για τον ΕΟΠΥΥ είναι το ίδιο είτε ο ασθενής λάβει ένα φθηνό γενόσημο, ένα ακριβότερο γενόσημο ή το πιο ακριβό πρωτότυπο. Στο προηγούμενο παράδειγμά μας, αν ο γιατρός συνταγογραφήσει κλοπιδογρέλη, τότε όποιο σκεύασμα και να λάβει ο ασθενής, το κόστος για τον ΕΟΠΥΥ είναι 16,93 ευρώ (ασφαλιστική τιμή).
Προσέξτε όμως το εξής: Ο ΕΟΠΥΥ λαμβάνει από τις φαρμακοβιομηχανίες και κλιμακωτές εκπτώσεις 2-12% ανάλογα με τις πωλήσεις κάθε φαρμάκου. Το θέμα λοιπόν είναι ότι με βάση αυτές τις κλιμακωτές εκπτώσεις αν ο ασθενής λάβει το πρωτότυπο της κλοπιδογρέλης (Plavix), τότε ο ΕΟΠΥΥ θα λάβει και έκπτωση 12%, ενώ αν λάβει κάποιο γενόσημο, τότε η έκπτωση θα είναι μικρότερη!
Όσο και αν ακούγεται απίστευτο, αν όλοι οι ασθενείς λάβουν μόνο γενόσημα κλοπιδογρέλης και καθόλου το Plavix, τότε σε ετήσια βάση ο ΕΟΠΥΥ θα ζημιωθεί περίπου 3 εκατ. ευρώ!
Μάλιστα, παράγοντες της αγοράς φαρμάκου εκτιμούν ότι αν αυτό συμβεί για όλες τις δραστικές ουσίες που έχουν γενόσημα, τότε ο ΕΟΠΥΥ θα χάσει συνολικά 50 εκατ. ευρώ!
Βλέπουμε δηλαδή ότι η πολιτική προώθησης των γενοσήμων μπορεί να είναι αυτοκαταστροφική για τον ΕΟΠΥΥ. Αν μάλιστα πετύχει είναι δυνατόν, αντί να μειωθεί, να αυξηθεί το κόστος!