Μονομερή
επίθεση στο ελληνικό επώνυμο φάρμακο απαιτεί η Τρόικα για να μειώσει ακόμα
περισσότερο τη συνεχώς μειούμενη φαρμακευτική δαπάνη, διακυβεύοντας και την
επάρκεια των φαρμάκων, και την επιβίωση του εγχώριου παραγωγικού ιστού. Είναι
χαρακτηριστικό ότι το κείμενο με τα μέτρα που αξιώνει η Τρόικα συμπίπτει σε
πολλά σημεία ακριβώς με αυτά που προτείνουν εδώ και καιρό οι μεγαλοεισαγωγείς.
Πέρα από τη
αδιανόητη μεταχείριση που επιφυλάσσει η Τρόικα στις τιμές των γενοσήμων που
αποτελούν μόλις το 18% της δαπάνης, επαναφέρεται η απαίτηση για συνταγογράφηση με βάση τη δραστική ουσία. Η συζήτηση αυτή είναι σαφώς
προσχηματική, καθόσον από την πλευρά μας, οι ελληνικές φαρμακοβιομηχανίες,
δυσκολευόμαστε να κατανοήσουμε τους λόγους για τους οποίους οι εμπειρογνώμονες
και τεχνοκράτες της Τρόικας, παραβλέπουν το γεγονός ότι το μέτρο αυτό
εφαρμόζεται υποχρεωτικά μόνο σε 2 χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σημειώνοντας
καθολική αποτυχία. Επίσης δεν μπορούμε να κατανοήσουμε γιατί η Τρόικα δείχνει
να αγνοεί το ρόλο της υποκατάστασης στην διαμόρφωση της δαπάνης, όταν ακόμα και
τα στοιχεία των πωλήσεων του 2011, έτος όπου τα φθηνά φάρμακα πιέστηκαν να
γίνουν ακόμα φθηνότερα, δείχνουν ότι έχουμε οδηγηθεί σε σημαντική υποκατάσταση
από νεώτερα ακριβότερα.
Ερωτούμε
ακόμα μια φορά την κυβέρνηση και του εκπροσώπους της Τρόικας: