Γενική διευθύντρια της Πανελλήνιας Ένωσης
Φαρμακοβιομηχανίας (ΠΕΦ).
Αναμφίβολα, ο χώρος της υγείας και ειδικά του φαρμάκου χαρακτηριζόταν από πλήρη απουσία διαρθρωτικών μέτρων και ελέγχου στα κρίσιμα πεδία της συνταγογράφησης, της αποζημίωσης και των δαπανών. Δυστυχώς, όμως, τα μνημόνια εστίασαν μονομερώς στον περιορισμό της φαρμακευτικής δαπάνης με οριζόντια μέτρα άμεσου αλλά βραχυπρόθεσμου αποτελέσματος, κυρίως με μειώσεις τιμών και επιβολή υποχρεωτικών εκπτώσεων και επιστροφών (rebate-clawback) στη βιομηχανία. Το κυριότερο, όμως, είναι ότι όλα αυτά τα μέτρα δεν είχαν κανένα αναπτυξιακό αποτύπωμα για τον κλάδο της φαρμακοβιομηχανίας και δεν συνέβαλαν στην εφαρμογή μιας ενιαίας φαρμακευτικής πολιτικής με επίκεντρο την ολοκληρωμένη και προσιτή ιατροφαρμακευτική φροντίδα για την ελληνική οικογένεια.
Αντιαναπτυξιακές παρεμβάσεις
Η φαρμακοβιομηχανία σήμερα αφενός δεν αξιοποιεί πλήρως την παραγωγική της
δυναμική, αφετέρου λειτουργεί σε ένα εξαιρετικά χαμηλό επίπεδο τιμών
καταβάλλοντας σχεδόν το 35% του τζίρου της σε πρόσθετες επιβαρύνσεις που της
επιβάλλονται.